Tekst i zdjęcia: Kacper Jasiński
10 listopada. Wybiła 10:45. Całe rzesze uczniów zgromadziły się w szatni, by zaraz ruszyć w drogę na różnorakie szlaki po Warszawie. Klasą 2d wraz z Panią Profesor Anną Drosio udaliśmy się na Stare Powązki, by poznać historię Cmentarza, architektów warszawskich oraz innych postaci zasłużonych dla Polski. Po krótkiej przeprawie tramwajem dotarliśmy na miejsce. Kiedy przekroczyliśmy bramę Cmentarza, wrzawa miasta ucichła. Po wysłuchaniu dziejów Powązek, wolnym krokiem podążyliśmy w głąb uliczek, alejek i sektorów. Słychać było jedynie dźwięk trąbki, która wygrywała melodię pogrzebową. Nie zabrakło momentów dumy i wzruszeń. Odwiedziny poszczególnych nagrobków połączone były z referatami przygotowanymi i wygłoszonymi przez uczniów. Na naszym szlaku zatrzymaliśmy się między innymi przy grobach:
Andrzeja Gołońskiego – autora projektu Pałacu Uruskich-Czetwertyńskich, znajdującego się przy ulicy Krakowskie Przedmieście 30 w Warszawie,
Bohdana Pniewskiego – współautora projektu gmachu Narodowego Banku Polskiego w Warszawie,
Dominika Merliniego – autora projektu dawnej fasady Kościoła św. Boromeusza na Powązkach,
Edwarda Cichockiego – autora projektu dawnego Kościoła św. Piotra i Pawła parafii św. Barbary na Koszykach w Warszawie,
Henryka Marconiego – autora projektu Pałacu Branickich i Hotelu Europejskiego w Warszawie,
Józefa Piusa Dziekońskiego – współautora projektu Kościoła Najświętszego Zbawiciela w Warszawie,
Józefa Hussa – autora projektu Kamienicy Pod Gryfami przy placu Trzech Krzyży 18 w Warszawie,
Karola Jankowskiego – autora projektu Instytutu Aerodynamicznego Politechniki Warszawskiej przy ulicy Nowowiejskiej,
Ludwika Panczakiewicza – autora projektu obecnej Ambasady Słowacji w Warszawie,
Romualda Gutta – autora budynku Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa przy ulicy Koszykowej 78 w Warszawie
oraz Stanisława Wigury i Franciszka Żwirki – zwycięzców Międzynarodowych Zawodów Samolotów Turystycznych Challenge w 1932 roku.
Widzieliśmy także groby:
Jana Gella – poety, pisarza i tłumacza,
Stefana Jaracza – aktora, pisarza i publicysty
oraz Wojciecha Młynarskiego – satyryka i tekściarza.
W kilku słowach – piękna i niezmiernie wartościowa lekcja architektury, historii i patriotyzmu.