Witold Andrzej Łucznik
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Witolda Andrzeja Łucznika, znakomitego nauczyciela fizyki i wychowawcę wielu pokoleń Hoffmaniaków. Prof. Łucznik był absolwentem Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Miał za sobą ponad 60 lat pracy zawodowej, z czego prawie 50 w naszym liceum. Prof. Łucznik uczył prawdziwej fizyki doświadczalnej, a Jego pracownia pełna była zarówno prostego, jak i niestandardowego sprzętu. Na uczniów Pana Profesora czekały zawsze znakomicie przygotowane doświadczenia. Był wielkim autorytetem dla swoich uczniów. Uczył samodzielnego myślenia i wnioskowania i umożliwiał młodym ludziom odkrywanie praw rządzących światem. Był znakomitym popularyzatorem fizyki. Prowadził wykłady z fizyki w ramach Uniwersytetu Otwartego. Będąc już emerytem opracował autorskie programy nauczania fizyki w liceum ogólnokształcącym takie, jak „Statystyczna Analiza Danych” czy „Fizyka dla humanistów”. W 1972 i 2000 roku otrzymał Nagrodę PTF im. Grzegorza Białkowskiego dla Nauczycieli Fizyki. Msza św. za śp. Pana Profesora zostanie odprawiona 17.09 (we wtorek) o 17:00 w Parafii św. Jakuba przy ul. Grójeckiej 38, na placu Narutowicza w Warszawie. Pogrzeb świecki odbędzie się 18.09 (w środę) o 14:30 na Cmentarzu Powązkowskim, VI Brama wejście od ul. Ostroroga. WSPOMNIENIE O PROF. ŁUCZNIKU
Element #2
Element #3
MIEJSCA POCHÓWKU:
Pożegnanie Tadeusza Koźbiela
„Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morze łez i są takie osoby, na myśl o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień…”
Przez wiele lat drogi nasze spotykały się ze sobą, trudno uwierzyć, że to już przeszłość…Opuścił nas Człowiek niepowtarzalny, Człowiek wartościowy, Człowiek wielkiego serca.
Tadek był przyjacielem, który brał życie pełnymi garściami, ale również pokazał nam, że życie to Cud, który niczym diament trzeba pielęgnować, należy dbać o każdą jego stronę, o każdy jego blask.
To właśnie ten blask mieliśmy szansę widzieć każdego dnia w jego promienistym, szczerym uśmiechu, pełnym miłości sercu i wspaniałym usposobieniu.
Człowiek z wieloma sukcesami sportowymi, doskonały nauczyciel, życiowy mentor, mający szacunek u każdego ucznia. To właśnie do każdego z nich podchodził indywidualnie, z wielką wyrozumiałością oraz z ogromną życzliwością oceniał. Młodzież traktował wyjątkowo, bo to właśnie młodzi ludzie zawsze byli dla niego nadzieją na lepsze jutro. To właśnie Tadkowi wiele osób zawdzięcza swoje osiągnięcia i sukcesy.
Wszyscy mogliśmy liczyć na jego pomoc i otwartość. Dlatego w pracy był zawsze życzliwym kolegą, dającym duże wsparcie, wyciągającym pomocną dłoń, wyróżniały Go niesamowite poczucie humoru i optymizm. Zawsze brał czynny udział w życiu szkoły, był zaangażowany w jej uroczystości i rozwój.
Dawał dobro, uczciwość, szlachetność, pomoc, przyjaźń, zaangażowanie… Dawał siebie i w zamian nie oczekiwał niczego.
Był i zawsze będzie – już nie tylko w szkole, pracy czy domu, ale w naszych sercach – człowiekiem, któremu pewnego dnia Bóg ofiarował życie i pewnego dnia pozostawił naszym wspomnieniom.
Cytując naszego Kolegę: „Koniec i bomba, kto ostatni ten trąba” – żegnamy się z Nim.
Będzie nam wszystkim „Pana Tadka” bardzo brakowało.
Tadku, kibicuj nam wszystkim tam z góry.
Żegnaj, Przyjacielu!
Odeszła Teresa Cywińska 1931 – 2021 Teresa Cywińska jako nauczycielka przysposobienia obronnego w naszym Liceum pracowała 50 lat. Była człowiekiem uczciwym, rzetelnym i obowiązkowym, kochała młodzież i swoją pracę, angażowała się w życie szkolnej społeczności. Uczniom zwykła powtarzać, że wszystko jest proste jak parasol. I pewnie oni w to wierzyli, bo przez wiele lat Hoffmaniacy, pod kierunkiem i opieką Pani Profesor, zdobywali medale na Warszawskich Mistrzostwach Drużyn Sanitarnych. Profesor Cywińska zawsze była pogodna i uśmiechnięta. Chodziła szybko, dbała o wyprostowaną sylwetkę i zachęcała do tego uczennice i koleżanki. Miała dystans do świata i do siebie, a poczucie humoru Jej nie opuszczało. Nie przeczyła, gdy mówiono „chyba ma tyle lat, że pewnie znała Klementynę Hoffmanową”. My, młodsi nauczyciele, z zazdrością patrzyliśmy, jak na uroczystości 145-lecia naszego Liceum w 2019 roku niemłode absolwentki radośnie witały Ją słowami „Cywa, nasza kochana!” Pamiętała ich imiona, nazwiska, szkolne wydarzenia. Gdy dziś myślimy o Niej, to przychodzą do głowy słowa – dobra, wspaniała, niezapomniana… Jej odejście zamyka kolejny rozdział dziejów naszej Szkoły. Kochana Pani Profesor… Będzie nam Ciebie brakowało.
Z żalem informujemy, że odeszła od nas wieloletnia nauczycielka chemii w Hoffmanowej,
Pani BARBARA BAL.
Pożegnamy Ją w poniedziałek, 28 stycznia 2019, o godz. 12.00 na Wojskowych Powązkach, a spocznie w grobie rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim.
Ze smutkiem zawiadamiamy, że w niedzielę, 16 grudnia 2018, zmarł przeżywszy 74 lata STANISŁAW ARCHANOWICZ, wieloletni nauczyciel biologii w naszym Liceum. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę, 20 grudnia, o 10:30 w kościele świętej Katarzyny na Służewcu.
W dniu 31 października 2015 roku zmarła
PROFESOR ELŻBIETA SITEK
emerytowana nauczycielka języka niemieckiego, przez wiele lat związana z naszą szkołą.
Spoczywa na Cmentarzu Bródzieńskim, kwatera 55 M – 4 – 15.
PROFESOR EWA PŁAZA zmarła 29 lipca 2015 roku.
Została pochowana 4 sierpnia na Cmentarzu Służewskim Nowym w Warszawie
(kw.pr. str. nowa kwatera, gr. 45/46).
25 czerwca 2013 roku zmarł Profesor ADAM SOCHACZEWSKI, wieloletni nauczyciel geografii w naszym liceum.
Grób Profesora znajduje się na Starych Powązkach – kwatera 76, rząd IV, grób 21/22.
WSPOMNIENIE JEGO UCZNIÓW
15 lutego 2013 roku zmarła pani Profesor TERESA HOLZER, wieloletnia, wybitna nauczycielka języka polskiego w naszym liceum.
Jest pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.
WSPOMNIENIE UCZENNICY WYGŁOSZONE W CZASIE POGRZEBU
W dniu 20.07.2010r. zmarła pani JANINA JAWORSKA. Pracowała jako sekretarka w naszej szkole ponad czterdzieści lat.
Jest pochowana na Cmentarzu Bródnowskim.
WSPOMNIENIE
Dnia 2 kwietnia 2010r. zmarła pani ANNA SPIECHOWICZ, zasłużony pedagog i wychowawca wielu pokoleń hoffmaniaków. Od 1962 roku uczyła w naszej szkole biologii.
Pani Anna Spiechowicz jest pochowana w kwaterze 54 J na Cmentarzu Bródnowskim.
WSPOMNIENIE
W dniu 31 sierpnia 2008 roku zmarła HANNA LEMAŃSKA- WĘGRZECKA – psycholog, socjoterapeuta i pisarka, autorka „Chichotu losu”, „Aneczki” oraz „Jak będąc kobietą w dowolnym wieku zepsuć życie sobie i innym. Poradnika dla początkujących”. W latach 2004 – 2006 pracowała jako psycholog w Hoffmanowej. Hanka Lemańska była wspaniałym, ciepłym człowiekiem o ogromnym sercu. Była pogodna, sympatyczna, lubiła ludzi i kochała życie.
Elżbieta Sitek (zm. 31.10.2015) – Cmentarz Bródnowski, kwatera 55 M – 4 – 15. Ewa Płaza (zm. 29 VII 2015) – Cmentarz Służewski Nowy, kw.pr.str. nowa kwatera grób 45 Adam Sochaczewski (zm. 25VI 2013) – Stare Powązki, kw.76, rząd IV, grób 21/22 Teresa Holzer (zm.15.02.2013) – Stare Powązki, kw. 229; 3 rząd; 13 grób ? Zdzisława Kania (zm. 14 VII 2013) – Stare Powązki, kw. 33 3 rząd 12 grób ? Anna Spiechowicz ( zm.2 IV 2010) – Cmentarz Bródnowski, kw. 54H 2 rząd 17 grób ? Janina Jaworska (zm. 20.07.2010) – Cmentarz Bródnowski, kw. 44b 4 rząd 3 grób ? Irena Czyżyk (zm. 13.01.1997)- Cmentarz Ewangelicko Augsburski, Młynarska 54/56/58, aleja 36, grób 42 Wiesław Podziemski (zm.7.04.1996) – Cmentarz Północny, kw S-II-11 rz7 grób 16 Ilja Juryski (zm. 23.04.2001) – Powązki Wojskowe, kw. II b 28, rz.11 grób 3 Agnieszka Podjed – Powązki Wojskowe, A 10- 4- 17 Sławomir Długołęcki (zm. w roku 1982) – Cmentarz Bródnowski, 100a-7rz-grób 3 Halina Sierzputowska (zm. 5.09.1985) – Stare Powązki, 308 rz5 grób 20 Aniceta Gutkowska – Cmentarz Bródnowski, 52 rz 5 grób 18 Tadeusz Koźbiel (zm. 16.03.2021) – Cmentarz Komunalny Północny, kw. W-XII-6-11-3
Pożegnanie Tadeusza Koźbiela
„Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morze łez i są takie osoby, na myśl o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień…”
Przez wiele lat drogi nasze spotykały się ze sobą, trudno uwierzyć, że to już przeszłość…Opuścił nas Człowiek niepowtarzalny, Człowiek wartościowy, Człowiek wielkiego serca.
Tadek był przyjacielem, który brał życie pełnymi garściami, ale również pokazał nam, że życie to Cud, który niczym diament trzeba pielęgnować, należy dbać o każdą jego stronę, o każdy jego blask.
To właśnie ten blask mieliśmy szansę widzieć każdego dnia w jego promienistym, szczerym uśmiechu, pełnym miłości sercu i wspaniałym usposobieniu.
Człowiek z wieloma sukcesami sportowymi, doskonały nauczyciel, życiowy mentor, mający szacunek u każdego ucznia. To właśnie do każdego z nich podchodził indywidualnie, z wielką wyrozumiałością oraz z ogromną życzliwością oceniał. Młodzież traktował wyjątkowo, bo to właśnie młodzi ludzie zawsze byli dla niego nadzieją na lepsze jutro. To właśnie Tadkowi wiele osób zawdzięcza swoje osiągnięcia i sukcesy.
Wszyscy mogliśmy liczyć na jego pomoc i otwartość. Dlatego w pracy był zawsze życzliwym kolegą, dającym duże wsparcie, wyciągającym pomocną dłoń, wyróżniały Go niesamowite poczucie humoru i optymizm. Zawsze brał czynny udział w życiu szkoły, był zaangażowany w jej uroczystości i rozwój.
Dawał dobro, uczciwość, szlachetność, pomoc, przyjaźń, zaangażowanie… Dawał siebie i w zamian nie oczekiwał niczego.
Był i zawsze będzie – już nie tylko w szkole, pracy czy domu, ale w naszych sercach – człowiekiem, któremu pewnego dnia Bóg ofiarował życie i pewnego dnia pozostawił naszym wspomnieniom.
Cytując naszego Kolegę: „Koniec i bomba, kto ostatni ten trąba” – żegnamy się z Nim.
Będzie nam wszystkim „Pana Tadka” bardzo brakowało.
Tadku, kibicuj nam wszystkim tam z góry.
Żegnaj, Przyjacielu!
Odeszła Teresa Cywińska 1931 – 2021 Teresa Cywińska jako nauczycielka przysposobienia obronnego w naszym Liceum pracowała 50 lat. Była człowiekiem uczciwym, rzetelnym i obowiązkowym, kochała młodzież i swoją pracę, angażowała się w życie szkolnej społeczności. Uczniom zwykła powtarzać, że wszystko jest proste jak parasol. I pewnie oni w to wierzyli, bo przez wiele lat Hoffmaniacy, pod kierunkiem i opieką Pani Profesor, zdobywali medale na Warszawskich Mistrzostwach Drużyn Sanitarnych. Profesor Cywińska zawsze była pogodna i uśmiechnięta. Chodziła szybko, dbała o wyprostowaną sylwetkę i zachęcała do tego uczennice i koleżanki. Miała dystans do świata i do siebie, a poczucie humoru Jej nie opuszczało. Nie przeczyła, gdy mówiono „chyba ma tyle lat, że pewnie znała Klementynę Hoffmanową”. My, młodsi nauczyciele, z zazdrością patrzyliśmy, jak na uroczystości 145-lecia naszego Liceum w 2019 roku niemłode absolwentki radośnie witały Ją słowami „Cywa, nasza kochana!” Pamiętała ich imiona, nazwiska, szkolne wydarzenia. Gdy dziś myślimy o Niej, to przychodzą do głowy słowa – dobra, wspaniała, niezapomniana… Jej odejście zamyka kolejny rozdział dziejów naszej Szkoły. Kochana Pani Profesor… Będzie nam Ciebie brakowało.
Z żalem informujemy, że odeszła od nas wieloletnia nauczycielka chemii w Hoffmanowej,
Pani BARBARA BAL.
Pożegnamy Ją w poniedziałek, 28 stycznia 2019, o godz. 12.00 na Wojskowych Powązkach, a spocznie w grobie rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim.
Ze smutkiem zawiadamiamy, że w niedzielę, 16 grudnia 2018, zmarł przeżywszy 74 lata STANISŁAW ARCHANOWICZ, wieloletni nauczyciel biologii w naszym Liceum. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę, 20 grudnia, o 10:30 w kościele świętej Katarzyny na Służewcu.
W dniu 31 października 2015 roku zmarła
PROFESOR ELŻBIETA SITEK
emerytowana nauczycielka języka niemieckiego, przez wiele lat związana z naszą szkołą.
Spoczywa na Cmentarzu Bródzieńskim, kwatera 55 M – 4 – 15.
PROFESOR EWA PŁAZA zmarła 29 lipca 2015 roku.
Została pochowana 4 sierpnia na Cmentarzu Służewskim Nowym w Warszawie
(kw.pr. str. nowa kwatera, gr. 45/46).
Kot w pustym mieszkaniu
Umrzeć – tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Nic niby nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.
W. Szymborska
13 lipca 2014 roku zginął tragicznie Uczeń naszej szkoły i nasz Kolega
IGOR KARNOWICZ
Nie możemy w to uwierzyć
Koleżanki i koledzy z klasy II F wraz z wychowawczynią
W lipcu 2013 roku zmarła
pani Profesor ZDZISŁAWA KANIA, zasłużona nauczycielka historii w Liceum im. K. Hoffmanowej. Pracowała u nas w latach 1972 – 2005.
13 lipca 2014 roku zginął tragicznie Uczeń naszej szkoły i nasz Kolega
IGOR KARNOWICZ
Nie możemy w to uwierzyć
Koleżanki i koledzy z klasy II F wraz z wychowawczynią
W lipcu 2013 roku zmarła
pani Profesor ZDZISŁAWA KANIA, zasłużona nauczycielka historii w Liceum im. K. Hoffmanowej. Pracowała u nas w latach 1972 – 2005.
25 czerwca 2013 roku zmarł Profesor ADAM SOCHACZEWSKI, wieloletni nauczyciel geografii w naszym liceum.
Grób Profesora znajduje się na Starych Powązkach – kwatera 76, rząd IV, grób 21/22.
WSPOMNIENIE JEGO UCZNIÓW
15 lutego 2013 roku zmarła pani Profesor TERESA HOLZER, wieloletnia, wybitna nauczycielka języka polskiego w naszym liceum.
Jest pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.
WSPOMNIENIE UCZENNICY WYGŁOSZONE W CZASIE POGRZEBU
W dniu 20.07.2010r. zmarła pani JANINA JAWORSKA. Pracowała jako sekretarka w naszej szkole ponad czterdzieści lat.
Jest pochowana na Cmentarzu Bródnowskim.
WSPOMNIENIE
Dnia 2 kwietnia 2010r. zmarła pani ANNA SPIECHOWICZ, zasłużony pedagog i wychowawca wielu pokoleń hoffmaniaków. Od 1962 roku uczyła w naszej szkole biologii.
Pani Anna Spiechowicz jest pochowana w kwaterze 54 J na Cmentarzu Bródnowskim.
WSPOMNIENIE
W dniu 31 sierpnia 2008 roku zmarła HANNA LEMAŃSKA- WĘGRZECKA – psycholog, socjoterapeuta i pisarka, autorka „Chichotu losu”, „Aneczki” oraz „Jak będąc kobietą w dowolnym wieku zepsuć życie sobie i innym. Poradnika dla początkujących”. W latach 2004 – 2006 pracowała jako psycholog w Hoffmanowej. Hanka Lemańska była wspaniałym, ciepłym człowiekiem o ogromnym sercu. Była pogodna, sympatyczna, lubiła ludzi i kochała życie.